KURNAZLIĞIN SONU

Adamın biri, deniz kıyısında ucuz tuz satıldığını işitmiş. Eşeğini aldığı gibi oraya gitmiş. Yükleyebildiği kadar tuz yüklemiş hayvancağıza. Sonra da eve dönmek üzere yola koyulmuşlar.

Yollarının üzerinde bir ırmak varmış. Irmaktan geçerken eşeğin ayağı kaymış. Eşek suya düşmüş. Sırtındaki yük eriyince, tüy gibi hafiflemiş. Sonra kalkıp sahibiyle birlikte rahat rahat eve gitmiş.

Adam, bir süre sonra yine deniz kıyısına gitmiş. Bu kez eşeğine daha çok tuz
yüklemiş. Eve dönerken yine ırmaktan geçiyorlarmış. Eşek, bilerek kendini suya at
mış. Tuz yine erimiş. Eşek de yükünden kurtulmuş.

Adam, eşeğin bu hareketine çok kızmış. Onu bu huyundan nasıl vazgeçireceğini düşünmüş. Sonunda aklına bir şey gelmiş. Deniz kıyısına gittiklerinde, eşeğin sırtına yükleyebildiği kadar sünger yüklemiş. Eşek, ırmaktan geçerken yine kendini suya atmış. Ama süngerler suyu çektikçe, eşeğin yükü ağırlaşmış.

Eşek kar, ter içinde dönebilmiş eve. O günden sonra da bir daha numara yapmamış.

Aisopos (Ezop)

(Ezop Masalları)