MAVİ BAKIŞLI ÖRTÜ

Ben gökyüzü... Üzerinizi saran mavi bakışlı örtü. Bana, atmosfer adını yakıştırmasınız. Kimi de hava ile yetinmiş.

Bütün bu konuşmaların yetersiz olduğunu belirteyim. Çünkü hem atmosfer hem de hava adı ile ilgim çok az.

Bakarsınız bir tutam beyaz bulutun yanındayım. Yumuşak kanatları üzerinde yolculuğa çıkarım. Yeryüzündeki yeşil ovaları birlikte sularız.

Bakarsınız bir başka gün uçaklarla birlikte olurum. Bir yandan diğer yana, ufuk boyunca en yükseğe birlikte çıkarız.

Aşağılara baktım mı o gün ne yapacağıma karar veririm. Balıkçıların yanına inmediğim günler, kırda açmış yüzlerce sarı çiçeğin yanına uzanırım.

Bakarım, ardıç kuşları geçer sıra sıra. Öndeki gülümser uzaktan. Özlediğimi bilirler. El yerine kanat sallarlar.

Şırıl Şırıl akan sulara mavi parıltılar katarım. Bir okulun açık penceresinden yayılan okul şarkılarını taşırım. İnsanları bir ana gibi korurum.

Denizlerdeki küçük yelkenlilerin elinden tutarım. Yol alan vapurlara gece feneri gibi ışık tutarım. Kaptanların uyanık durmaları için büyük yıldızlar asarım.

Ben gökyüzü... Üzerinizi saran mavi bakışlı örtü... Hepinizi çok seviyorum...

Adnan ÇAKMAKÇIOĞLU