UZUN MEHMET

Uzun Mehmet, Zonguldak'ın bir köyünde doğup büyüdü. Askerli­ğini İstanbul'da deniz eri olarak yaptı. Maden kömürünü ilk defa as­kerlikte gördü. Onun ne kadar önemli olduğunu orada öğrendi.

Günler geçti. Askerlik bitti. Son gün, erler toplandılar. Bölük ko­mutanı geldi. Elinde bir parça maden kömürü vardı. Dedi ki:

— Arkadaşlar, bu maden kömürüdür. Buna çok ihtiyacımız var. Biz bunu yabancı ülkelerden alıyoruz. Bizim topraklarımızda da maden kömürü var. Ancak, arayıp bulmak lâzım. Onu bulmak, memlekete çok büyük hizmet olacak. Gittiğiniz her yerde bu kömürü arayın.

Bölük komutanı, erlere birer parça maden kömürü verdi. Uzun Mehmet, kömürü torbasına koyarak yola çıktı. Birkaç gün sonra köyüne vardı. Her yerde maden kömürü aramaya başladı.

Bir gün maden kömürü örneğini aldı. Dere boyunca yürümeye başladı. Yerde kara taşlar gördü. Bunları elindeki örnekle karşılaştırdı. Bunlar da maden kömürüydü.

— Buldum, buldum! diye sevindi. Sonra toprağı kazdı. Bulduğu kömür parçalarını eve getirdi. Bunları ocağa attı. Maden kömürleri çok güzel yandı.

Uzun Mehmet bulduğu maden kömürlerini İstanbul'a, komutanına götürdü. Bölük komutanı, bunların maden kömürü olduğunu gördü.

O gün bölük komutanı, "Uzun Mehmet Zonguldak'ta maden kömürü buldu." diye hükümete bildirdi. Hükümet Uzun Mehmet'i bu başarısından dolayı ödüllendirdi, ona aylık bağladı.

O günden sonra "Uzun Mehmet" adı hiç unutulmadı.

Talip APAYDIN

O Güzel İnsanlar
(Kısaltılarak yeniden düzenlenmiştir.)