UZAYLI KUŞ

Cumartesi günüydü. Çocuklar arsada top oynuyorlardı. Bir çığlık duydular:

— Gökten bir kuş düştü! Gökten bir kuş düştü!

Bir uçan daire düştü deseydi ancak bu kadar ilgi uyandırırdı. Hemen çevreye dağıldılar. İki katlı bir evin önünde, kalın bir ağacın dibinde kuşu buldular. Beyaz bir martı kuşuydu. Yerden atılan bir sapan taşıyla kanadının biri kırılmıştı. Kuş çocukları görünce ayaklarını altına alıp büzüldü. Ne var ki kırık kanadını toparlayamadı. O kanat yelpaze gibi açıkta kaldı.

Çocuklar dağılıp gitmeye, yaralı kuşu kendi hâlinde bırakmaya pek niyetli görünmüyorlardı.

Sonunda çocuklar, tartışa tartışa şu karara vardılar: "Bu yaralı bir kuş. Onu sağaltmak, yaşama döndürmek görevi bize düşer." Kuşa hemen bir kafes buldular. Koştura koştura yakındaki veterinere götürdüler. Veteriner kırık kanadı küçük çıtalar arasına alarak sardı.

— Kanadı kırık bir kuşu ilk kez tedavi ediyorum. İnşallah iyileşir, dedi.

Martının kanadı kırılmıştı ya nerede barınacak? Bu sorunu da kur'a çekerek çözümlediler. Kur'a Mert adındaki çocuğa çıktı. Bir hafta kadar Mertlerin evinde kaldı martı. Öbür çocuklar hemen her gün et ve balık götürdüler. Martıcık önüne konulan kuzu ve dana etlerini isteksiz gagalarken küçük balıkları lüp lüp yuttu.

Veteriner martıyı son bir kez daha muayene etti.

— Hemen salabilirsiniz, dedi. Kırık kanadı öbüründen daha sağlam olmuş.

Martıyı kalabalık bir törenle serbest bıraktılar. Kafesin kapısını veteriner açtı. Pırr diye uçuverecek sandılar. Kuş Öyle yapmadı. Yürüyerek dışarı çıktı. Seke seke beş on adım yürüdü. Sonra ayaklan yerden kesildi. Göğe yükseldi.

Sündüz SARIDAL
Uzaylı Kuş (Kısaltılmıştır.)