KİTABIN MUTLULUĞU

Soyhan, çöp kutusuna atılmış bir kitap buldu. Gözleri sevinçle parladı. Uzun süreden beri bu kitabı satın almak istiyordu. Kitabı okşar gibi tuttu. Tozlarını temizledi.

"Nasıl atarlar seni buraya!" diye söylendi. Seni satın almayı öylesine istemiştim ki..."

"Önce seni onarmalıyım." diyerek kitabı çantasının içine koydu. Onu bütün kötülüklerden korumak ister gibiydi.

Soyhan, hemen eve geldi. Odasına girince, kitaplıktaki kitaplara:

- Sizlere yeni bir arkadaş getirdim. Ama çok yıpratılmış. Onarılması gerek, dedi.

Tutkal ince kâğıt gibi onarım gereçlerini alarak kitabı onardı. Kitap, kendini okşar gibi tutan eller arasında öylesine mutluydu ki...

Bir süre sonra kitap yepyeni olmuştu. Bayram gününde giyinen çocuklara benzemişti.

Soyhan:

Haydi bakalım bu gün dinlen. Yarın seni okuyacağım diyerek onu kitaplığındaki kitapların arasına koydu. Kitaplar ona yer açarken:

Hoş geldin arkadaş, dediler.

Kitap, kendini gerçek dostlar arasında bulmanın sevinciyle:

-Sağ olun arkadaşlar dedi. Aranıza geldiğim için çok mutluyum. Soyhan'a teşekkür ederim.

Türkân Gedik

(Akbank Başarı Dergisi, Sayı: 17,4 Ekim 1979)