HAYATI ÖĞRENMEK İSTEYEN ÇOCUK

Bir zamanlar hayatından şikâyet eden bir oduncu vardı.

Bir gün yine söyleniyordu:

-       Ah bu hayat! Ah bu hayat!..

Bu sözleri duyan yedi yaşındaki oğlu ona merakla sordu:

- Baba, hayat ne demek?
Babası:

- Çok merak ediyorsan gelip geçene sor. Belki sana iyi bir karşılık veren bulunur.

Ertesi gün bisikletli iki gence rastladı. Sorusunu onlara sorunca birincisi:

- Hayat, temiz havadan yararlanmak, güneş ışığında oynamaktır.

İkincisiyse:

Hayat çevrene bakmak, uzaklara gidip her zaman için bir şeyler aramaktır. Böylece insanın görgüsü artar,

Çocuk bebeğiyle gelen bir anne gördü. Sorusunu ona da yöneltti.

Anne:

- Hayat, benim sütümle büyüyen şu küçük bebek
tir. Bu gördüğün yavru, zamanla büyüyüp iyi bir adam
olacaktır, dedi.

Bir gün annesi onu kasabaya götürdü. Öğrencilerin arkasında giden öğretmene yaklaştı. Sorusunu sorunca, öğretmen gülümseyerek:

- Hayat öğrenmektir yavrum. Öğrenmek isteyen bir kimse için hiçbir şey önemsiz değildir. İnsan her yer de öğrenebilir, sevebilir...

Hayat budur işte, dedi.

Şükrü Enis Regü
(Doğan Kardeş Ansiklopedisi, 1978)